Rzeczownik w hiszpańskim

Czym jest sustantivo (rzeczownik)?

Rzeczownik to obok czasownika najczęściej używana część mowy. Używamy go w większości zdań (zwykle jako podmiot). Co wypadałoby wiedzieć o rzeczowniku w hiszpańskim? Jak utworzyć liczbę mnogą oraz jakie są rodzaje (żeński, męski i… nijaki?). A jeśli mamy już wiedzieć wszystko co potrzeba na poziomie podstawowym, to warto jeszcze dodać informacje, gdzie rzeczownik ma swoje miejsce w zdaniu. Chyba nie chcesz do chłopaka zwracać się w formie żeńskiej, a do koleżanki mówić, że jest fajnym kolegą?

Na pocieszenie powiem, że chociaż jest kilka regułek do zapamiętania, to jest to zagadnienie dosyć proste i przyjemne, nie to co niektóre… ale co ja będę straszyć. Jak w każdym języku jedne regułki gramatyczne są proste inne cięższe, na szczęście zagadnienia związane z rzeczownikiem są bardzo jasno ustalone, jest kilka wyjątków (no bo jakżeby inaczej), ale regułki sobie nie przeczą.Szukasz informacji o hiszpańskim rzeczowniku (sustantivo) na poziomie podstawowym?

Oto kilka podstawowych informacji, które powinnaś znać o hiszpańskim rzeczowniku.

1. Rodzaj rzeczowników

W języku hiszpańskim rzeczowniki mają przypisany jeden z dwóch rodzajów gramatycznych: rodzaj męski (masculino), rodzaj żeński (femenino). W hiszpańskim występuje również rodzaj nijaki (neutro), jednak jest on obecny jedynie w pojedynczych przypadkach i to bardziej w odniesieniu do zaimków (wskazujących). Rzeczowniki męskie zazwyczaj kończą się na spółgłoskę, a rzeczowniki żeńskie na samogłoskę.

Przykłady:

  • Rzeczownik męski: el libro (książka)
  • Rzeczownik żeński: la casa (dom)
 

2. Liczba rzeczowników

Rzeczowniki w języku hiszpańskim mogą występować w liczbie pojedynczej (singular) lub liczbie mnogiej (plural). Zwykle dodaje się końcówkę, aby zmienić rzeczownik z liczby pojedynczej na mnogą.

Przykłady:

  • Liczba pojedyncza: el libro (książka)
  • Liczba mnoga: los libros (książki)

Odmiana rzeczowników w języku hiszpańskim może wiązać się z różnymi końcówkami, w zależności od rodzaju, liczby i przypadka.

Przykłady:

  • el chico (męski, liczba pojedyncza, mianownik) – chłopak
  • los chicos (męski, liczba mnoga, mianownik) – chłopcy
  • la chica (żeński, liczba pojedyncza, mianownik) – dziewczyna
  • las chicas (żeński, liczba mnoga, mianownik) – dziewczyny

Niektóre rzeczowniki w języku hiszpańskim mają nieregularne formy w liczbie mnogiej. W takich przypadkach zmieniają się zarówno końcówka, jak i samą formę rzeczownika.

3. Rzeczownik w zdaniu

W języku hiszpańskim rzeczownik zazwyczaj poprzedza przymiotnik, który także odmienia się zgodnie z rodzajem i liczbą opisywanej rzeczy.

Przykład:

  • Mi hermana tiene un perro blanco. (Moja siostra ma białego psa.)

Te informacje stanowią podstawy dotyczące rzeczowników w języku hiszpańskim na poziomie A1. Ważne jest, aby pamiętać, że w języku hiszpańskim istnieje wiele wyjątków od tych zasad, a rzeczowniki mogą mieć różne odmiany w zależności od kontekstu.

Zagadnienie rzeczownika w hiszpańskim łączy się z rodzajnikiem, który jest jego nieodzownym elementem. Więcej na temat hiszpańskich rodzajników zjedziecie w tym wpisie.

Scroll to Top