Przymiotnik w hiszpańskim

Czym jest adjetivo (przymiotnik)?

Przymiotniki (adjetivos) wyrażają różne cechy rzeczowników, które określają. W hiszpańskim przymiotniki muszą być dopasowane do rodzaju (męskiego lub żeńskiego), liczby (pojedynczej lub mnogiej) rzeczownika. Przymiotniki mogą również zmieniać się w stopniu równym, wyższym i najwyższym.

Mogą pełnić rolę przydawki (complemento del nombre) stojącej po rzeczowniku (np. un coche nuevo – nowy samochód), lub – rzadziej – przed nim (np. un buen médico – dobry lekarz), a także orzecznika w orzeczeniu imiennym (atributo), np. La chica es joven– Dziewczyna jest młoda.

Rodzaj przymiotnika w hiszpańskim

Przymiotniki występują w dwóch rodzajach: męskim i żeńskim. Przymiotnik musi dopasować się rodzajem do rzeczownika, którego określa. Jeśli mówimy, że coś jest fajne, nudne, ciekawe, urocze – to naszym punktem odniesienia jest właśnie to COŚ, a przymiotnik ma się z tym czymś zgadzać rodzajem.

Przymiotnik w hiszpańskim (w przeciwieństwie np. do bezokolicznika, który zawsze kończy się na -ar, -er, -ir, -se) może kończyć się różnie i w zależności właśnie od tego zakończenia, będzie zachwywał się inaczej. Jak zobaczymy obcy wyraz po hiszpańsku nie będziemy od razu mogli jednoznacznie określić, że jest to przymiotnik. W słowniku przymiotniki będą podawane w rodzaju męskim.

Najogólniej niektóre przymiotniki (zakończone na -o/-a, na -or/-ora) przyjmują w rodzaju męskim i żeńskim różne formy, natomiast przymiotniki zakończone na spółgłoskę (np. fácil, azul, joven) lub na -e (inteligente, verde) w rodzaju męskim i żeńskim nie różnią się. Ale idźmy po kolei.

Jeśli przymiotnik kończy się na –o, to odnosi się do rzeczownika rodzaju męskiego, jeśli kończy się na –a, to odnosi się do rzeczownika rodzaju żeńskiego:

una camiseta blanca – biała koszulka

un chico guapo – przystojny chłopak

una mariposa grande – duży motyl

Jeśli przymiotnik kończy się inną samogłoską lub spółgłoską, to nie zmienia się rodzaju:

una película interesante – ciekawy film

un bolígrafo azul – niebieski długopis

Inaczej zachowują się przymiotniki odnoszące się do narodowości, wskazujące pochodzenie. Więcej we wpisie narodowości po hiszpańsku.

Liczba przymiotnika w hiszpańskim

Przymiotniki zgadzają się pod względem liczby i rodzaju z rzeczownikami, które określają. Dzieje się tak zarówno wtedy, kiedy występują w roli przydawki (np. un plátano amarillo – żółty banan; una mariposa amarilla – żółty motyl), jak i w roli orzecznika (El plátano es amarillo. – Banan jest żółty. La mariposa es amarilla. – Motyl jest żółty.) Dlatego przy dobieraniu właściwej formy przymiotnika należy zwracać uwagę na rodzaj i liczbę rzeczownika.

Niektóre przymiotniki przyjmują nieregularne formy w liczbie mnogiej, np.

feliz (szczęśliwy/szczęśliwa) – felices

capaz (zdolny/zdolna (do czegoś)) – capaces

marrón (brązowy/brązowa) –marrones

joven (młody/młoda) – jóvenes (w tym przypadku wynika to z wymowy, a konkretnie z akcentu: w języku hiszpańskim zwykle akcentujemy przedostatnią sylabę, podobnie jak w polskim, dlatego w wyrazie joven akcent pada na pierwszą sylabę i tę sylabę akcentujemy też w liczbie mnogiej: ‘jóvenes’; gdyby nie było zaznaczonego akcentu, akcent padałby na przedostatnią sylabę: jovenes).

W przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej:

a) jeśli rzeczownik w liczbie mnogiej jest rodzaju żeńskiego, przymiotnik w liczbie mnogiej również jest rodzaju żeńskiego, natomiast jeśli rzeczownik w liczbie mnogiej jest rodzaju męskiego, przymiotnik w liczbie mnogiej również jest rodzaju męskiego:

Las hijas de Paula son rubias. – Córki Pauli są blondynkami.

Los hermanos de Rodrigo son altos. – Bracia Rodrigo są wysocy.

b) jeśli rzeczownik odnosi się do mieszanej grupy (np. studenci, wśród których są zarówno mężczyźni, jak i kobiety), rzeczownik w liczbie mnogiej jest w rodzaju męskim, podobnie przymiotnik:

En nuestra universidad hay muchos estudiantes internacionales. – Na naszym uniwersytecie jest wielu studentów międzynarodowych.

Los primos de Eva son suecos. – Kuzyni Evy (w tym gronie mogą być kuzyni i kuzynki) są Szwedami.

c) jeśli łączymy różne rzeczowniki rodzaju żeńskiego, przymiotnik w liczbie mnogiej jest w rodzaju żeńskim; natomiast jeśli łączymy różne rzeczowniki rodzaju męskiego, przymiotnik w liczbie mnogiej jest w rodzaju męskim:

Ana e Isabel son encantadoras. – Ana i Isabel są urocze/czarujące.

Guillermo y Roberto están aburridos. – Guillermo i Roberto są znudzeni.

d) jeśli łączymy rzeczowniki zarówno rodzaju męskiego, jak i żeńskiego, przymiotnik w liczbie mnogiej jest rodzaju męskiego:

María lleva una blusa y un pantalón azules. – María nosi/ma na sobie niebieską bluzkę i niebieskie spodnie.

Catalina y Pedro son morenos. – Catalina i Pedro są brunetami/mają ciemną karnację. Aby w pełni omówić zagadnienie przymiotnika w hiszpańskim powinniśmy poruszyć wszystkie następujące kwestie:

• Przymiotniki jakościowe
• Przymiotniki jakościowe w roli przydawki i w roli orzecznika
• Przymiotniki określające narodowości
• Hiszpańskie przymiotniki w pozycji postnominalnej
• Antonimy
• Stopniowanie hiszpańskich przymiotników

Ale taki natłok informacji może wzbudzać niepokój 🙂 więc dawkujemy wiedzę. Poniżej znajdziesz jeszcze informacje warte uwagi na temat przymiotnika.

PRZYMIOTNIKI JAKOŚCIOWE (ADJETIVOS CALIFICATIVOS)

Przymiotniki jakościowe mogą określać między innymi cechy wyglądu (np. guapo/guapa – ładny/ładna, rubio/rubia – jasnowłosy/jasnowłosa (=blond), delgado/delgada – szczupły/szczupła), charakteru (np. simpático/simpática – sympatyczny/sympatyczna, trabajador/trabajadora – pracowity/pracowita), kolory (np. amarillo/amarilla – żółty/żółta, blanco/blanca – biały/biała, verde – zielony/zielona), cechy pojęć abstrakcyjnych (np. complicado/complicada – skomplikowany/skomplikowana, fácil – łatwy/łatwa), jak również stany emocjonalne, samopoczucie i stan zdrowia (np. alegre – wesoły/wesoła, triste – smutny/smutna, cansado/cansada – zmęczony/zmęczona, enfermo/enferma – chory/chora).

Przymiotniki występują w dwóch rodzajach: męskim i żeńskim. Niektóre przymiotniki (zakończone na -o/-a, na -or/-ora) przyjmują w rodzaju męskim i żeńskim różne formy, natomiast przymiotniki zakończone na spółgłoskę (np. fácil, azul, joven) lub na -e (inteligente, verde) w rodzaju męskim i żeńskim nie różnią się.

Przymiotniki zgadzają się pod względem liczby i rodzaju z rzeczownikami, które określają. Dzieje się tak zarówno wtedy, kiedy występują w roli przydawki (np. un plátano amarillo – żółty banan; una mariposa amarilla – żółty motyl), jak i w roli orzecznika (El plátano es amarillo. – Banan jest żółty. La mariposa es amarilla. – Motyl jest żółty.) Dlatego przy dobieraniu właściwej formy przymiotnika należy zwracać uwagę na rodzaj i liczbę rzeczownika.

Przykłady:

Isabel tiene un piso pequeño y una bici (=bicicleta) pequeña. Es bonita, tiene el pelo negro y largo, y los ojos marrones.

Su novio, Fernando, es alto y guapo. Tiene el pelo rubio y los ojos azules.

Isabel y Fernando son jóvenes, inteligentes y trabajadores.

Isabel es una chica alegre, pero hoy está triste, porque está muy cansada.

Isabel  ma małe mieszkanie i mały rower. Jest ładna, ma czarne i długie włosy i brązowe oczy.

Jej chłopak, Fernando, jest wysoki i przystojny. Ma blond włosy i niebieskie oczy.

Isabel i Fernando są młodzi, inteligentni i pracowici.

Isabel jest wesołą dziewczyną, ale dzisiaj jest smutna, ponieważ jest bardzo zmęczona.

Lista 45 najpopularniejszych przymiotników w hiszpańskim

Za pomocą tych przymiotników możesz opisać różne rzeczy, osoby i sytuacje w hiszpańskim. Pamiętaj, że przymiotniki w hiszpańskim muszą być dostosowane do rodzaju i liczby rzeczownika, którego dotyczą.

Przymiotniki po hiszpańsku według kategorii

Kolory

1. Blanco – Biały
2. Negro – Czarny
3. Rojo – Czerwony
4. Azul – Niebieski
5. Verde – Zielony
6. Amarillo – Żółty
7. Naranja – Pomarańczowy
8. Morado – Fioletowy
9. Rosa – Różowy
10. Gris – Szary

Wielkość

1. Grande – Duży
2. Pequeño – Mały
3. Alto – Wysoki
4. Bajo – Niski
5. Largo – Długi
6. Corto – Krótki
7. Ancho – Szeroki
8. Estrecho – Wąski

Kształty

1. Redondo – Okrągły
2. Cuadrado – Kwadratowy
3. Rectangular – Prostokątny
4. Triangular – Trójkątny
5. Ovalado – Owalny

Opis wyglądu ludzi

1. Guapo/a – Przystojny/a
2. Feo/a – Brzydki/a
3. Delgado/a – Szczupły/a
4. Gordo/a – Gruby/a
5. Alto/a – Wysoki/a
6. Bajo/a – Niski/a
7. Joven – Młody
8. Viejo/a – Stary/a
9. Rubio/a – Blond
10. Moreno/a – Brunet

Opis charakteru ludzi

1. Amable – Miły/a
2. Grosero/a – Nieuprzejmy/a
3. Simpático/a – Sympatyczny/a
4. Antipático/a – Antypatyczny/a
5. Alegre – Wesoły/a
6. Triste – Smutny/a
7. Inteligente – Inteligentny/a
8. Tonto/a – Głupi/a
9. Generoso/a – Hojny/a
10. Egoísta – Samolubny/a

Smak

1. Dulce – Słodki
2. Amargo – Gorzki
3. Salado – Słony
4. Ácido – Kwaśny

Zapach

1. Dulce – Słodki
2. Agrio – Kwaśny
3. Fresco – Świeży
4. Podrido – Zgniły

Dotyk

1. Suave – Gładki
2. Áspero – Szorstki
3. Caliente – Gorący
4. Frío – Zimny

Dźwięk

1. Fuerte – Głośny
2. Suave – Cichy
3. Agudo – Ostry (dźwięk)
4. Grave – Niski (dźwięk)

Ilość

1. Mucho – Dużo
2. Poco – Mało
3. Suficiente – Wystarczająco
4. Suficientemente – Wystarczająco
5. Bastante – Dość
6. Escaso – Niewystarczający
7. Abundante – Obfity
8. Excesivo – Nadmierny
9. Suficientes – Wystarczające (w liczbie mnogiej)
10. Suficiente – Wystarczający (w liczbie pojedynczej)

Czas

1. Rápido – Szybki
2. Lento – Wolny
3. Temprano – Wczesny
4. Tarde – Późny
5. Antiguo – Dawniej
6. Moderno – Nowoczesny
7. Corto – Krótki
8. Largo – Długi
9. Diario – Codzienny
10. Semanal – Tygodniowy
11. Mensual – Miesięczny
12. Anual – Roczny