Rodzajnik w hiszpańskim

W języku polskim nie mają swojego gramatycznego odpowiednika i choć

czasem ich się wcale nie tłumaczy

to można dla ułatwienia przyjąć, że rodzajnik nieokreślony przetłumaczymy (w zależności od kontekstu): 

• un (jeden, pewien, jakiś)
• una (jedna, pewna, jakaś)
• unos (jedne, pewne, jakieś, około)
• unas (jedne pewne, jakieś, około)

a rodzajnik określony (zwykle omijany w tłumaczeniu) można by przetłumaczyć jako:

• el (ten)
• la (ta)
• los (te)
• las (te)

Uwaga! W hiszpańskim istnieją zaimki wskazujące (este, esta…), które służą wskazywaniu i to właśnie docelowo je się stosuje, jeśli chcemy coś opisać jako: ten, ta, tamto… Dlatego tłumaczenie na polski rodzajnika określonego (el, la, los, las) jest zwykle omijane.

Czym jest artículo (rodzajnik)?

W języku hiszpańskim wyróżniamy dwa rodzaje rodzajnika 🙂

Rodzajnik nieokreślony i określony.

Przykładem rodzajnika określonego są el, la, a nieokreślonego są un, una.

Byłoby trochę w tym prawdy, gdybym sprowadziła tłumaczenie rodzajników do takiego określenia ich mianem: ozdobnika rzeczownika, który stawiamy przed rzeczownikiem oraz gdybym dodała, że rodzajnika nieokreślonego używamy w odniesieniu do rzeczy, które są nieokreślone, niejasne, niepewne, a rodzajnika określonego, do rzeczy konkretnych, jasno określonych. Oczywiście byłoby banalnie proste takie tłumaczenie i nie do końca możemy tak jednoznacznie to określić, bo sprawa ma się bardziej… zawile, niestety. Dodatkowo polakom utrudnia zrozumienie rodzajnika fakt, że w języku polskim nie występuje. Za to możemy go sobie odnieść do angielskiego rodzajnika the (el, la) lub a, an (un, una).

Hiszpański rodzajnik określony

Rodzajniki określone to hiszpańskie odpowiedniki angielskiego „the”. Używa się ich, gdy mówimy o konkretnych rzeczownikach, które zarówno my, jak i nasz rozmówca znamy. Oto one:

Przykłady dopasowania rodzajnika określonego z rzeczownikami:

– El libro (konkretna książka, znana rozmówcom)
– La ventana (okno, które jest wyraźnie wskazane)
– Los niños (chłopcy, o których mowa, znani rozmówcom)
– Las casas (domy, o których jest mowa)

Należy pamiętać, że przed rzeczownikami żeńskimi zaczynającymi się na 'a’ lub 'ha’ akcentowane na pierwszą sylabę, np. „agua” czy „hacha”, używamy rodzajnika „el” zamiast „la” w liczbie pojedynczej dla lepszego brzmienia, nawet pomimo żeńskiego rodzaju rzeczownika (np. el agua fría). W liczbie mnogiej wracamy już do rodzajnika żeńskiego: las hachas.

Hiszpański rodzajnik nieokreślony

Z kolei rodzajniki nieokreślone to hiszpańskie „a” albo „an” w języku angielskim czy „un” i „une” we francuskim. Używamy ich, gdy mówimy o rzeczownikach w sposób ogólny lub nieokreślony. Obejmują one:

Przykłady dopasowania rodzajnika nieokreślonego z rzeczownikami:

– Un perro (jakiś pies, nieokreślony)
– Una mesa (jakiś stół, nieznany)
– Unos libros (jakieś książki, wielość nie została określona)
– Unas chicas (jakieś dziewczyny, nie mówimy o konkretnych osobach)

Pamiętaj! Rodzajnik zwykle towarzyszy rzeczownikowi, a czasem zastępuje rzeczownik i towarzyszy np. przymiotnikowi.