Jak witać się po hiszpańsku?
Zwykle już na pierwszych zajęciach językowych poznamy sposoby, jak witać się po hiszpańsku. Można to zrobić na kilka sposobów. Jedne są częściej spotykane, inne tylko w teorii i książkach, bo na hiszpańskich ulicach rodowici Hiszpanie nie mają w zwyczaju mówić „ciao”, chociaż i to zależy od rejonu. Więc teoria teorią, a w praktyce używa się kilka utartych zwrotów, które w zupełności wystarczą.
Chociaż teorię i możliwości warto znać, żeby było z czego czerpać, lub do czego się odnosić. Tak samo sprawa się ma z witanie po hiszpańsku. Temat niby prosty, a dyskusje bywają zażarte, co wypada i kiedy powiedzieć po hiszpańsku, a jak to przetłumaczyć na polski itd.
Hiszpańskojęzyczny świat powitań jest różnorodny i kolorowy, niczym mozaika składająca się z wielu tradycyjnych form i nowoczesnych gestów, które odzwierciedlają dynamiczny charakter tego języka i kultur, w których jest on używany.Podobnie jak w temacie odnoszącym przedstawiania się po hiszpańsku, również samo przywitanie uwzględnia formę językową.
Tzn. czy zwracamy się oficjalnie/formalnie – bardzo uprzejmie, czy kierujemy nasze przywitanie nieformalnie – do osoby nam znanej, albo przynajmniej mniej formalnie.
Dlatego wychodzimy znowu od podziału na zwroty formalne (w rozmowach z obcymi, w sytuacjach oficjalnych) oraz zwroty nieformalne (do znajomych, czy w mniej formalnych sytuacjach).
Pamiętaj jednak, że Hiszpanie są z reguły otwarci jako naród. W Polsce witanie się jest bardzo sztywne i częściej używamy oficjalnych zwrotów „dzień dobry” niż tak naprawdę będzie to miało miejsce w Hiszpanii. Tam ekspedientka w sklepie, którą widzimy co drugi dzień, zostaje już traktowana jako serdeczna nam osoba, do której nawet możemy się zwrócić po imieniu, jeśli takie znamy.
Mało tego! Będąc w hiszpańskim liceum, do nauczycieli zwracaliśmy się po imieniu. W polskich realiach nie do pomyślenia, a wręcz nauczycielom nadaje się stopnie naukowe… i to profesurę!
Zwroty formalne (z dużym szacunkiem) – usted
Zwroty nieformalne (do znajomych) – tú
Przywitania po hiszpańsku
Nieformalne – witamy znajomych
¡Hola! – Cześć!
Buenas (formalne/nieformalne) – Dobry (od „dzień dobry”, bardzo często stosowane i popularne w Hiszpanii)
Hola, ¿qué tal? – Cześć, co słychać?
¿Qué tal la vida? – Jak tam życie?
¿Qué tal tu familia? – Jak tam rodzina?
¿Qué tal tus estudios? – Jak tam studia?
¿Qué tal tu mujer/marido? – Jak się miewa żona/mąż?
¿Qué tal tu trabajo? – Jak tam w pracy?
¿Cómo va (la vida)? – Jak leci (życie)?
¿Cómo estás? – Jak się miewasz?
¿Qué hay de nuevo? – Co tam nowego?
Formalne – witamy się w sytuacji oficjalnej
¡Buenos días! – Dzień dobry.
¡Buenas tardes! – Dzień dobry (po południu).
¡Buenas noches! – Dobry wieczór/Dobranoc.
¿Qué tal está? – Jak się pan/pani miewa?
¿Cómo está? – Jak się pan/pani miewa? (dosł. jak się ma)
W praktyce…
– ¡Buenas noches, señora Martínez! ¿Puedo ayudarla en algo?
(Dobry wieczór, pani Martínez! Czy mogę w czymś pomóc?)
– ¡Buenos días, señor García! ¿Cómo está usted hoy?
(Dzień dobry, panie García! Jak się pan dzisiaj czuje?)
Odpowiedzi na przywitania po hiszpańsku
Nieformalne – odpowiadamy znajomym
Hola, bien. – Cześć, dobrze.
Perfecto. – Świetnie.
De maravilla. – Cudownie.
(Muy) bien. – (Bardzo) dobrze.
Como siempre. – Jak zwykle.
Así, así. – Tak sobie.
Voy tirando. – Jakoś daję radę/ciągnę do przodu.
(Muy) mal. – (Bardzo) źle.
+ ¿Y tú? – A Ty? (ten zwrot możemy dodać do każdego z powyższych, „odbijając” pytanie do drugiej osoby)
Zawsze warto również kogoś zapytać jak jego samopoczucie.
Formalne – odpowiadamy na pytanie o samopoczucie
Przy odpowiedziach formalnych przyjęło się odpowiadać bardziej pozytywnie na takie zapytanie. Jest to bardziej kwestia zwykłej wymiany uprzejmości niż zwierzanie się z naszego życia. Dlatego dyplomatycznie przyjmuje się odpowiadanie, że u nas wszystko w porządku, niezależnie od stanu faktycznego 😉
Przedstawianie się po hiszpańsku
Nieformalne – nazywam się…
Jeśli chcesz powiedzieć dużo więcej o sobie odsyłam Cię do wpisu o opisywaniu siebie po hiszpańsku.
Hola, soy + nombre (Cześć, jestem + imię)
Hola, me llamo + nombre (Cześć, nazywam się + imię)
Formalne – nazywam się
Buenos días, soy + nombre (Dzień dobry, nazywam się + imię)
Buenas tardes, soy + nombre. (Dzień dobry (po południu), nazywam się + imię)
Buenas noches, soy + nombre. (Dobry wieczór, nazywam się + imię)
Przedstawianie kogoś po hiszpańsku
Nieformalne – przedstawiam Ci…
Mira, (este/a es) + nombre (Zobacz, to jest + imię)
Mira, este es Juan. (Zobacz, to jest Juan.)
Mira, (estos/as son) + nombre (Zobacz, to są + imiona)
Mira, estos son Sergio y Carlos. (Zobacz, to jest Sergio i Carlos.)
Te presento a + nombre (Przedstawiam Ci + imię)
W odpowiedzi na przedstawienie:
Hola, ¿qué tal?
Encantado (odpowie mężczyzna) – Miło mi.
Encantada (odpowie kobieta) – Miło mi.
Formalne – przedstawiam panu/pani…
Mire, le presento (al Sr.) + apellido (Proszę spojrzeć (dosł.), przedstawiam panu/pani pana + nazwisko)
Mire, le prezento a la Sr. Rodriguez.
Mire, le presento (a la Sra.) + apellido (Przedstawiam panu/pani panią + nazwisko)
W odpowiedzi na przedstawienie:
– Mucho gusto. – Bardzo mi miło.
– Encantado/-a – Bardzo mi miło.
– ¿Cómo está? – Jak się pan/pani miewa?
– Igualmente. – Wzajemnie.
Pożegnanie się
Pożegnania w hiszpańskim nie są sztywno podzielone na język formalny i nieformalny. Pewnych zwrotów użyjemy częściej do znajomych niż w sytuacji oficjalne, ale w pewnym stopniu można ich używać wymiennie.
Najbardziej typowym zwrotem będzie: Adiós. Jednak może mieć charakter trochę kategoryczny. Neutralnym zwrotem i najczęściej spotykanym przeze mnie jest: ¡Hasta luego!
¡Adiós! – Część/żegam.
¡Buenas noches! – Dobranoc
¡Hasta luego! – Do później
¡Hasta pronto! – Do następnego
¡Hasta mañana! – Do jutra
¡Ciao! (zwrot nieformalny, rzadko spotykany)
¡Nos vemos! – Widzimy się/do zobaczenia
W praktyce…
– ¡Hasta luego, Mariana! Si necesitas algo, llámame.
– Adiós, y gracias por todo.
– Fue un placer charlar contigo.
– Igualmente, hasta pronto.
– Gracias por la cena, estuvo maravillosa.
– Me alegro de que te haya gustado, hasta la próxima.
– Buenas noches, ¿nos vemos en la clase de español?
– Sí, claro. Hasta mañana.
– Espero que te sientas mejor pronto.
– Gracias, cuídate.
– Charlie, ¡que tengas un buen día en el trabajo!
– ¡Muchas gracias! Tú también.
– Nos vemos mañana en la oficina, entonces.
– Sí, hasta luego.
Przywitania, pożegnania… – ściągawka
Señor – Sr. (Pan)
Señora- Sra. (Pani) + apellido/s
Señorita – Srta. (Panna)
Sr., Sra. i Srta. zawsze łączy się z nazwiskiem, np. Señor Perez (pan Perez)
Don Juan (Pan Juan)
Doña María (Pani María)
Don i Doña zawsze łączy się z imieniem.
Ud. – Usted (pan, pani)
Uds. – Ustedes (państwo)
Gesty i mowa ciała w hiszpańskich przywitaniach
Posługiwanie się właściwymi formami powitania może być prostym gestem, ale w oczach Hiszpanów to wyraz wystarczający, by uznać Cię za osobę ciepłą, otwartą i godną zaufania.
Zaczynamy od uścisku dłoni
Standardowy i uniwersalny, uścisk dłoni jest powszechnie przyjęty w wielu sytuacjach społecznych i zawodowych. Nie jest to jednak zwykłe potrząśnięcie – hiszpańskie powitanie dłonią jest serdeczne i pełne energii, często połączony z kontaktem wzrokowym i uśmiechem. Pamiętaj, aby dłoń nie była zbyt luźna ani zbyt mocna – powinno to być wyrazem szacunku, nie siły.
Dwa pocałunki, nie jeden
W wielu częściach Hiszpanii, zwłaszcza w kontekstach nieformalnych, spotkasz się z powitaniem w postaci dwóch pocałunków. To gest, który możemy porównać do uścisku dłoni, ale z dodanym elementem bliskości. Zaczynamy zazwyczaj od lewego policzka, przechodzimy na prawy, i obowiązuje zasada dotknięcia policzka, a nie dosłownego całusa. To symbol przyjaźni i pokazuje, że wartość relacji społecznych jest w Hiszpanii bardzo wysoka.
Uśmiech – klucz do serc
W Hiszpanii uśmiech to twoje wprowadzenie w każde społeczeństwo. Jest jak wizytówka, która mówi „Jestem przyjacielski, jestem otwarty”. Uśmiech towarzyszący powitaniu to nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale i preludium do każdej interakcji.
Mowa ciała mówi wszystko
Hiszpańska komunikacja niewerbalna jest tak samo ważna, jak werbalna. Mowa ciała jest bardzo ekspresyjna i gesty rąk są ważnym elementem każdej rozmowy. Po przywitaniu często zobaczysz, że Hiszpanie używają gestykulacji, aby podkreślić to, co mówią, czy pokazać emocje. Energiczność i żywiołowość gestów to coś, co szybko zwróci Twoją uwagę.
Odpowiednia odległość
Hiszpanie znani są z tego, że podczas interakcji mogą stać blisko swojego rozmówcy. Jeśli przychodzisz z kultury, która preferuje większą przestrzeń osobistą, jak Polska, możesz być zaskoczony. Jednak wchodzenie w osobistą przestrzeń nie jest w Hiszpanii źle widziane i symbolizuje otwartość oraz przyjazne intencje.
Zrozumienie hiszpańskich gestów i zachowań w powitaniach otwiera drzwi do głębszego połączenia z kulturą i jej mieszkańcami. Co więcej, Twoja zdolność dostosowania się do tych praktyk świadczy o szacunku i chęci integracji z lokalną społecznością. Więc idź naprzód i śmiało używaj tej wiedzy, aby serdecznie witać się na hiszpańskiej ziemi. Y recuerda – ¡una sonrisa es el mejor inicio de cualquier conversación! (A pamiętaj – uśmiech to najlepszy początek każdej rozmowy!)
