Wprowadzenie do trybu subjuntivo

Czym jest tryb subjuntivo?

Tryb subjuntivo (tryb łączący) w języku hiszpańskim jest niezwykle ważny i szeroko stosowany. Umożliwia wyrażanie subiektywnych opinii, pragnień, wątpliwości, emocji, a także sytuacji hipotetycznych lub nierealnych. W przeciwieństwie do trybu indicativo (tryb oznaczający), który służy do przedstawiania faktów i realnych sytuacji, subjuntivo jest bardziej związany z uczuciami i przekonaniami.

Wyobraź sobie, że chcesz opisać marzenia, życzenia lub obawy – w takich przypadkach tryb subjuntivo staje się twoim najlepszym przyjacielem. W hiszpańskim często usłyszysz zdania, które zaczynają się od „Espero que” (Mam nadzieję, że), „Es posible que” (To możliwe, że) lub „Quiero que” (Chcę, aby) – i właśnie tam wkracza tryb subjuntivo!

Kiedy używamy trybu subjuntivo?

Zrozumienie, kiedy używać subjuntivo, to klucz do opanowania tego trybu. Poniżej przedstawiamy najważniejsze przypadki:

1. Wyrażanie życzenia:
– Espero que vengas a la fiesta. (Mam nadzieję, że przyjdziesz na imprezę.)

2. Wątpliwości i niepewności:
– No creo que él tenga razón. (Nie sądzę, że ma rację.)

3. Emocje i uczucia:
– Me alegra que hayas venido. (Cieszę się, że przyszedłeś.)

4. Sytuacje hipotetyczne:
– Si tuviera dinero, viajaría por el mundo. (Gdybym miał pieniądze, podróżowałbym po świecie.)

5. Zdarzenia przyszłe, które są niepewne:
– Es probable que lleguen tarde. (Jest prawdopodobne, że przyjadą późno.)

Należy jednak uważać na konkretne użycia obydwu trybów, bo choć wprowadzenie ma na celu przedstawienie ogólnej tendencji użycia tych trybów to faktyczne ich użycia bardzo często mogą się nakładać na siebie lub stanowić wyjątki od reguł. 

Jak tworzyć tryb subjuntivo?

W obrębie trybu subjuntivo mamy kilka czasów: 

  • presente de subjuntivo
  • pretérito perfecto de subjuntivo
  • pretérito imperfecto de subjuntivo
  • pretérito pluscuamperfecto de subjuntivo

Każdy z wymienionych powyżej czasów ma swoje konkretne użycia lub jest stosowany z konkretnymi konstrukcjami. Poniżej zamieszczam krótki opis jak wyglądają przykładowe formy odmiany czasowników w poszczególnych czasach.

PRESENTE DE SUBJUNTIVO

HABLAR

yo  habl-e

tú  habl-es

él/ella/usted habl-e

nosotros habl-emos

vosotros habl-éis

ellos/ellas/uds.   habl-en

COMER

yo  com-a

tú com-as

él/ella/usted com-a

nosotros com-amos

vosotros com-áis

ellos/ellas/uds.   com-an

VIVIR

yo  viv-a

tú viv-as

él/ella/usted viv-a

nosotros viv-amos

vosotros viv-áis

ellos/ellas/uds.   viv-an

PRETÉRITO PERFECTO DE SUBJUNTIVO

yo   haya

tú   hayas

él/ella/usted  haya

nosotros   hayamos

vosotros   hayáis

ellos/ellas/uds.    hayan

 

 

+ participio pasado

PRETÉRITO IMPERFECTO DE SUBJUNTIVO

HABLAR

yo  habl-ara/ase

tú  habl-aras/ases

él/ella/usted habl-ara/ase

nosotros habl-áramos/ásemos

vosotros habl-arais/aseis

ellos/ellas/uds.   habl-aran/asen

COMER lub VIVIR 

yo  viv-iera/iese

tú  viv-ieras/ieses

él/ella/usted viv-iera/iese

nosotros viv-iéramos/iésemos

vosotros viv-ierais/ieseis

ellos/ellas/uds.  viv-ieran/iesen

PRETÉRITO PLUSCUAMPERFECTO DE SUBJUNTIVO

yo   hubiera/hubiese

tú  hubieras/hubieses

él/ella/usted   hubiera/hubiese

nosotros     hubiéramos/hubiésemos

vosotros     hubierais/hubieseis

ellos/ellas/uds.   hubieran/hubiesen

 

 

+ participio pasado

Obok trybu subjuntivo w hiszpańskim mamy również podstawowy tryb — indicativo. Więcej o trybie indicativo w osobnym wpisie. 

tryb subjuntivo i indicativo w hiszpańskim
Scroll to Top